«Coma algún día…» (Rosalía de Castro)
Coma algún día, polos corrunchos do vasto tempro, vellos e vellas, mentras monean, silban as salves i os padrenuestros; i os arcebispos nos seus sepulcros, reises e reinas, con gran sosego, na paz dos mármores tranquilos dormen, mentras no coro cantan os cegos, O órgano lanza tristes cramores, os das…