Literatura gallega: evolución entre los siglos XVI y XVIII (2)

<– Viene de la primera parte      Continúa en la tercera parte –>

Poesía culta y de circunstancias

Existe una poesía anónima tradicional, de cantigas de influencia trovadoresca, y poesías de temas populares, como el «Pranto da Frouseira», de finales del siglo XV, sobre el tema del mariscal Pardo de Cela, y el «Saqueo de Cangas polos turcos», de 1620.

En la escasa poesía culta que se conserva destacan:

1) Sonetos renacentisas del siglo XVI (el «Soneto de Monterrei», anónimo, aunque atribuido a Luís de Camoes –530-1540–,  y el «Soneto da Condesa de Altamira»). 

Soneto de Monterrei

Alá en Monterrei en Val de Laça,
a Violante vi beira de un río
tan fermosa, en verdá, que quedei frío
de ver alma inmortal en mortal maça.

De un alto e lindo corpo a seda laça
a pastora sacaba fío a fío,
quando lle dise: – “Morro, corta o fío”
– “Vólveo, non cortarei, seguro pasa”.

– “¿E como pasarei, se eu acá quedo?
Se pasar –respondí- non vou seguro
que este corpo, sen alma, morra cedo”.

– “Coa miña, que levas, te aseguro
que non morras pastor” – “Pastora hei medo;
o quedar me parece máis seguro.

2) Poesía barroca («Exequias á Raíña Margarida», que consta de dos sonetos elegíacos, uno de Xoán Gómez Tonel, y otro de Pedro Vázquez de Neira, el «Respice Finem»); «Décimas ao Apóstolo Santiago» de Martín Torrado (alrededor de 1617); e las «Composición das Festas Minervais», nuevo romances de escaso valor literario de finales del siglo XVII.

El Teatro

Existían formas dramáticas populares relacionadas con fiestas del año, como antroido (carnaval), maios (mayos), etc., y fiestas religiosas como las de Navidad y Semana Santa. En ocasiones se asemejan a Autos Sacramentales, entremeses satíricos, etc.

Como textos conservados tenemos hoy la «Contenda dos labradores de Caldela», más conocido como «Entremés famoso sobre a pesca do río Miño» (1671), de Gabriel Feixoo de Araúxo, una pieza escrita en galaico-portugués que tiene por tema un problema fronterizo entre pescadores de una y otra orilla del río Miño, posiblemente inspirado en algún caso real.

<– Viene de la primera parte      Continúa en la tercera parte –>

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *